113. مرد زندگی

تصور من از مرد زندگی یه چیز دیگه بود. یه آدم محکم بود مثل بابام که تو هرشرایطی میشه بهش تکیه کرد. نه یه آدم که با کوچکترین بحثی با باباش اینقد بهم بریزه و حرص بخوره و حتی نتونه اینو تو خودش نگه داره و اگه دو نفر مهمون از در اومدن تو بفهمن یه طوریشه. تصور من از مرد زندگی کسی بود که یه بحث جلو  دو نفر دیگه ادامه نده و آبرو داری کنه. تصور من از مرد زندگیه یکی بود مثل بابام که تا حالا 1 کلمه فحش ازش نشنیدم نه کسی که موقع رانندگی و فوتبال دیدن و هرکار دیگه ای مثل نقل و نبات فحش های واقعا زشت بده. تصور من از مرد زندگی یه آدم محکم و استوار بود که بهش تکیه کنم. نه کسی که نباید یه موقع از چیزی ناراحت بشه چون خیلی راحت میشکنه . سر چیزای بیخود اینقد خودخوری نکنه.

از هرچی ناودون پدرشوهر غرغرو و فوتبال و داور و کابلی که قطع و وصل میشه متنفرم.

حالا که اون شده یکی عین باباش. اگه قراره بچه منم بشه یکی عین باباش من بچه نمیخوام.