18.تنهایی

دیروز ظهر که اومدم همسر ندیدم،شب دیر اومد عصبااااااااانی هم بود شام خورد دوباره رفت جایی کار داشت. وقتی اومد خوابید. امروز ظهر اومد دنبالم، با ذوق و خوشحالی سوار شدم، در بیمارستان شلوغ بود تا اومد دور بزنه هی طول کشید تا ماشینا رد شدن و از پارک دراومدن و اینا یه دفعه اعصابش خورد شد گفت اهههه(آخه این اعصاب خوردی داره؟) حال من گرفته شد ولی هیچی نگفتم ، گفتم خسته است. دیشب نذاشت واسه امروز نهار درست کنم حتی دعوام کرد گفت خودم میام یه چیزی درست میکنم.که این کارو نکرده بود به شوخی گفتم دیگه نباید با طناب تو برم تو چاه، بازم ناراحت شده.
رسیدیم خونه داشتم براش از کارم تعریف میکردم گفت هیچی نگو حوصله ندارم :( بعدم گفت اینقد نیا خونه واسه من حرف بزن...مطمئن اینقد تو کارش روش فشار نبوده که اینجوری بهم بگه.
به همین راحتی
تنها کسی بود که من باهاش حرف میزدم، درد دل میکردم، عکس العملشو میدیدم یه موقع تاییدم میکرد یا دلدلریم میداد حالا دیگه همونم ندارم. دلم یه رفیق میخواد برم خونش یا بیاد خونم،2 تا لیوان چایی و چندتا تیکه کیک و دردو دل و حرفایی که مال شوهرا نیست.
امروز فهمیدم شوهر رفیق آدم نیست (همیشه فکر میکردم هست)
آقای ق هم دیگه رفیقم نیست (بداخلاق بی تربیت همش دعوام میکنه)
شانسم همکارم ندارم هرروز باهم بشینیم صبحانه بخوریم و حرف بزنیم.
خیلی تنهاممممممممممممم خیلیی.