68. روز رادیولوژی مبارک

یه موقع هایی تو بیمارستان یه رفتارا و توقعاتی میبینم دلم میگیره. چند روز پیش بعد از یه روز شلوغ ساعتای 12 و نیم بود در اتاقم وایساده بودم منشی یکی از بخش ها اومد رد شد و گفت. ببند برو از صبح بیکار وایسادی اینجا چیکار... واقعا حرفش برام مهم نبود ولی چرا اینجوری فکر کرد که من بیکارم؟؟؟؟  چرا من درمورد بیکار بودن یا نبودن بقیه فکر نمیکنم.

چند روزه آی سی یو منو کشته . یکی از ونتیلاتوراش مدام آلارمای مختلف میزنه. ونتیلاتورم خیلی دستگاه پیچیده و حساسیه اتفاقا به یه مریض بدحالم وصل بود.(ونتیلاتور دستگاهیه که تنفس مصنوعی میده) یعنی دم دقیقه تلفن اتاق من زنگ میخورد آی سی یو . پیج میشدم آی سی یو. از دورم صدای آلارم این ونتیلاتور میشنیدم وا میرفتم....انواع و اقسام آلارم ها. دیگه اینقد زنگ زدم این مهندسش روم نمیشد. دیروز فهمیدم که یکی از دکترا گفته تنظیمات این چرا اینجوریه و تقریبا همه چیو بهم ریخته بود. دیروز کلی طول کشید تا تنظیمش کردم و سطح آلارماشو استاندارد کردم. صبح دیدم آی سی یو هی تاسیسات پیج میکنه. گفتم باز سطح اکسیِژن افت کرده داره آلارم میده. رفتم دیدم باز این صدای بوق دستگاه یعنی میخواستم گریه کنم.به علت این جابه جایی هاهم الان بخششون خیلی بهم ریخته و شلوغه جاشونم کمه و کلا ذهن آشفته میشه اونجا.تا وارد بخش شدم دیدم دارن میگن: تاسیسات میگه فشار اکسیژن از همیشه بیشتره ولی بازم بوق میزد و مسلما طلبکار من بودن که درستش کن رفتم و دیدم بعله اصلا شلنگ اکسیژن و وصل نکردن. آلارمش قطع شد. نیم ساعت بعد دوباره آی سی یو پیجم کرد .... گریه.

بازم یه آلارم دیگه هرچی براشون توضیح میدم مریض تنفس داره باید مد اینو تغییر بدین یا جداش کنید از دستگاه نمیفهمن میگن یعنی چیکار کنیم؟ میگم من مهندسم دکتر که نیستم میتونم بگم دستگاه هیچ مشکلی نداره.. شما باید درست ازش استفاده کنید تا بالاخره فهمیدن. بعد میگن پمپ سرم آلارم میزنه.(پمپ سرم یه دستگاه که سرم از توش رد میکنن و تنظیم میکنن چند تا قطره تو دقیقه بره که مثلا اون دارو تو 3 ساعت تموم بشه) رفتم دیدم نوشته Air میگم خوب هوا تو سرمتون هوا رو که رد کردم درست شد. دیگه واقعا اینا کارای خودشونه این همه راهنمای کاربردی براشون زدیم که حداقل بدونن هوا نباید سرم باشه. خسته شدم از این حق به جانب بودنشون تقصیر من نیست که اینا آلارم میزنه...

دیروز تو قسمت حسابداری داشتم با کارپردازمون حرف میزدم اونجا هم دیگه شده پاتوق مهندسای آی تی و مسئول امور مالی و کارپرداز و چندتا جوون دیگه. البته همشون آدمای خوبی هستن خداروشکر. داشتم میگفتم داشتم با کارپرداز حرف میزدم حس کردم اینا همه دارن میخندن و کارپردازم به زور جلو خندشو گرفته. سریع کارمو گفتم و اومدم خوشم نیومد راستش یه لحظه حس کردم شاید دارن منو مسخره میکنن.یعنی چی یه دختر تو اتاقه اینا مسخره بازی دربیارن.امروز کارپرداز اومد تو اتاقم به خاطر دیروز معذرت خواهی کرد گفت یه جریانی بود بین خودمون درمورد یکی از نگهبانا و اون لحظه ما خندمون گرفت یه موقع فکر نکنید به خاطر شما بود و از این حرفا. منم گفتم نه طوری نیست کاری نکردید. اینقد خوشحال شدم  چون خیلی کارم با اینا درگیره حوصله دردسر و تنش ندارم. همش خداروشکر میکنم خ همکارم نبود.

رئیس نیست دلم براش خیلی خیلی تنگ شده..............

بعدا نوشت: مطالب بالا رو تو بیمارستان نوشتم الان تو خونه ام. صبح بعد از نوشتن اینا رفتم رادیولوژی قرار بود یکی بیاد واسه ارور های دستگاه سی تی اسکن اولش خیلی خوش گذشت چون روز رادیولوژی بود با بچه ها  شیرینی خوردیم و کلی خندیدیم بعد دیدیم یه بویی میاد رفتم تو اتاق سی تی دیدم یه دودی هم هست به مهندسه میگم جریان اینا چیه؟ دود که اصلا ندیده بود بعدشم میگه مگه این بو همیشه نیست ؟ میگم نه این بوی سوختگیه. آقا موتور تخت سی تی رو سوزوند. تا ساعت 4 بعد ازظهر که من اونجا بودم فقط نشسته بود جلو تخت و تقریبا هیچ کاری نمیکرد جواب سوالامم نمیداد. منم به سوپروایزر گفتم و رفتم خونه .نه که خیلی بهم اضافه کار میدن این همه هم علاف وایسم اونجا. ساعت 6 که زنگ زدم بیمارستان هنوز تو همون مرحله بود حالا اینقدرم جرات نداره بگه این گند زدم الان باید چیکار کنم. اومدن ابروشو درست کنن زدن چشمشم کور کردن رفت.

ظهر میخواستم نهار بگیرم رفتم سلف با یک اخم وصف ناشدنی..... خیلی خنده دار بودم.